Parallel ouderschap

Samen ouderschap, co-ouderschap, is waarschijnlijk de meest bekende en praktische vorm van ouderschap. Maar als de emoties of communicatie te veel stress voor de ouders of het kind veroorzaken, is het in veel gevallen beter te kiezen voor parallel ouderschap. Parallel ouderschap wordt soms te snel gezien als laatste redmiddel, terwijl het voor sommige ouders veel beter kan werken. Het kan er juist voor zorgen dat het proces bij aanvang in rustiger vaarwater kan starten en niet alle fundamenten direct overhoop worden gehaald. Wat het best past bij jullie, is dus helemaal afhankelijk van jullie situatie.

Het succes zit hem vaak in het krijgen van begrip voor de situatie. Wat is je eigen aandeel in de huidige situatie? Wat zijn je eigen triggers en speerpunten en hoe ga je daar op een goede manier mee om? Daarnaast zijn goede afspraken maken van belang. Zo voorkomen jullie dat ieder contact uitloopt op en conflict en kunnen jullie stap voor stap, samen of parallel, jullie ouderschap weer invulling geven.

De juridische stappen staan naast dit traject. Jullie staan vrij om te kiezen voor a of b, of een mengvorm. Iets dat past bij jullie situatie. Als jullie via deze weg tot afspraken en een geschikte vorm van communicatie en samenwerking komen, kan dit altijd in de mogelijke juridische procedure ingebracht worden. Door te werken aan de parallelle of samenwerkende vorm van ouderschap staan jullie als ouders aan het roer.

Parallel ouderschap wordt vaak gezien als ‘laatste uitweg’. Terwijl dit helemaal niet zo hoeft te zijn. De situatie accepteren en het niet zien als falen, is een belangrijke eerste stap. Bij iedere ouder en het kind werken we aan de eigen kracht, de eigen bijdragen en een minimale vorm van communicatie tussen de ouders. Zo weet het kind waar het aan toe is en hoe de ouders met elkaar omgaan.

Omdat iedere situatie anders is, zijn er geen quick wins die voor iedereen gelden. Van parallel ouderschap naar samen ouderschap is een proces dat tijd kost. Zorg dat je verwachtingen niet te hoog zijn en zie het als een langetermijntraject. Andersom, als samen ouderschap (even) niet meer werkt, geldt: bekijk en bespreek wat nodig is om parallel ouderschap in te vullen. Wanneer het mindere contact functioneel en neutraal is, kan er weer een klein fundament worden opgebouwd. Duidelijkheid voor beide partijen is belangrijk. Het zorgt ervoor dat er niet continu onderhandeld hoeft te worden, zodat de communicatie echt over het kind kan gaan.

Afhankelijk van de leeftijd van het kind en jullie situatie kan het kind via kindgesprekken betrokken worden. Wat er uiteindelijk besloten wordt, en wat de afspraken rondom het kind zijn, vertelt De Blauwe Beer op een kindvriendelijke en neutrale manier aan het kind. We beantwoorden alle vragen die er leven bij het kind rondom de nieuwe situatie. Zo weet het kind waar het aan toe is. Dat kan voor overzicht en structuur zorgen en het haalt het kind uit een eventuele boodschappers- of oplossende rol.

Wij gaan altijd voor neutrale en optimale haalbare communicatie in jullie situatie. ‘Slechte’ communicatie ineens ombuigen naar ‘goede’ communicatie is in emotionele periodes vaak een brug te ver. Het maken van goede afspraken over hoe we communiceren met elkaar en wanneer en in welke vorm we antwoorden, doen we vaak al in het begin van het traject.

Minder communicatie is meestal niet beter. Duidelijke en neutrale communicatie is wél beter. Zodat alle partijen weten waar ze aan toe zijn. Ze niet iedere keer hun mailbox of app hoeven te openen met een knoop in de maag. Iedere situatie is anders. We bekijken dus per situatie wat het beste werkt en in welke frequentie. Zo voorkomen we dat het kind de boodschapper tussen beide ouders is.

Geen contact is, ook bij parallel ouderschap, niet haalbaar. Jullie hebben samen een kind en sommige beslissingen moeten samen genomen worden. We kijken naar wat passend en helpend is voor het kind, en stellen daar een plan voor samen. De basis is vaak het ouderschapsplan (parallel of samen), inclusief communicatieafspraken. Daarnaast kijken we wat jullie nodig hebben en hoe vaak we daarvoor samen in gesprek gaan.

De wedervraag is: heeft je kind geen last van ruziënde en vingerwijzende ouders? Je kan zelf bedenken wat het meest schadelijk is voor het kind. Door aan jullie ouderschap te werken, of dat nu samen of parallel is, haal je de oneigenlijke volwassen taken van de schouders van het kind. Je laat het kind weer kind zijn.

Wij zijn er voorstander van om dit veel sneller te starten. Als samenwerken nog niet lukt, kunnen jullie bij de aanvang van het traject even wat meer uit elkaar. We maken de basisafspraken en dan kunnen beide ouders met de eigen rouw, pijn en verdriet aan de slag. Als jullie daar meer zicht op hebben, weet je ook wat jouw aandeel en dat van de andere ouder is. Pas dan lukt het vaak een gesprek te voeren waarbij je het echte belang van het kind ziet.